هوای تو

امشب درد نبودنت رو عمیق تر از همیشه در خودم حس کردم . قلبم تیر میکشه و چشمام میسوزه . این بغض لعنتی مثل طناب دور گردنم حلقه شده و میخواد خفم کنه . یه قطره اشک تو چشمام جا گرفته اما بهش اجازه نمیدم که بیفته و منو از این همه دلتنگی خالی کنه . نذاشتم گریه کنم ، نخواستم اشک بریزم . میخوام همینجوری بمونم همینجور دلتنگت . میخوام بیشترو بیشتر حست کنم . میدونی من معتقدم قشنگی عشق به این چیزاست . اینکه تو بی تاب کسی باشی و اون ندونه . اینکه تو دلتنگ اون باشی و اون بی خبر از دلتنگی هات براش ، زندگی کنه . این چیزا اگرچه تلخه و تحملش سخته اما به عشق معنی میده به احساس آدم هدف میده . نه نمیخوام بگم اگر کسی درد نکشه و درد دوری رو حس نکنه عاشق نیست . نه اما اونی که این لحظرو  لمس میکنه یه جور دیگه ای عشقو درک میکنه . اگه روزی به عشقش برسه قدرشو یه جور دیگه ای میدونه . اصلا طعم این رسیدن یه چیز دیگست . نمی دونم ..... واقعا نمیدونم بشه که منم طعم اون رسیدن رو با تک تک سلولای وجودم حس کنم . نمیدونم اصلا میشه که روزی تو رو از خدا بگیرم . میشه روزی که دستام توعظمت دستای تو گم بشن . میشه روزی که پشت تو بایستم و تو با اون قد و قامتت جلوی اون سنگای آسمونی که قصد دارن رو سر من ببارن رو بگیری . میشه روزی بلند صدات بزنم و از گفتن اسمت هراسی نداشته باشم . میشه روزی نگاهمو تا ابدبه لبخندت که بهش میگم لبخند جادوئی بدوزم.بگو میشه؟

ببین از دلتنگی که منو اسیر کرده بود به کجا رسیدم . اصلا همیشه همینطوره . تمام نوشته هام از هر جا که شروع بشه به این نقطه ختم میشه . به اینجا میرسه که من همیشه از تو می پرسم که میشه یه روز کنارت باشم یا نه ؟! اما .... اما مثل همیشه جوابم سکوته . آخه تو نیستی که جوابمو بدی .

هوای گریه دارم تو این شب بی پناه

دنبال تو میگردم دنبال یه تکیه گاه

دنبال اون دلی که تنهایی رو بشناسه

دستای عاشق من لبریز التماسه

هزار و یک شب من پر از صدای تو بود

گریه ی هر شب من فقط برای تو بود   

آنچه در من نهفته دریاییست

چرا باید ؟

            همیشه عکس نازت روبرویم   

                                      نگاه تو دلیل جستجویم   

             چرا باید تمام حرفها را     

                                        بدون تو به تصویرت بگویم  

نازنین

سلام به همه دوستای خوبم . تو این پست میخوام متن یه ترانه از آقای نریمان رو بگذارم که خودم بی نهایت دوستش دارم و به نظرم سوگلی البوم ایشونه . 

             تو شدی مهمون من مهمون قلبم

                  از صدات زمزمه ی عشقو شنفتم

           تو به من قشنگترین لحظه رو دادی

               من واست قشنگترین قصه رو گفتم

 نازنین از تو چه پنهون آتیش افتاده به جونم

                               تا میتونی مثه آتیش بسوزونم ، بسوزنم

             عاشقیت همیشه با من عشق من همیشه باتو

   گریه هام میگذرن از من زندگیم پر میشه با تو

 اومدی تو روزگارم دیگرون رفتن و رفتن

     من اگه واست عزیزم اینو پنهون نکن از من

             نازنین از تو چه پنهون آتیش افتاده به جونم

تا میتونی مثه آتیش بسوزونم ، بسوزونم

تو طلای آفتابو نفس سبز زمینی

                    تو گل زنبق و لاله از یه فصل نازنینی

وقتی دستاتو گرفتم لحظه ی چشماتو دیدم

                    به من این مژده رو دادی که رسیدم به رسیدن

                نازنین از تو چه پنهون آتیش افتاده به جونم

              تا میتونی مثه آتیش بسوزونم ، بسوزونم

 

    آنچه در من نهفته دریاییست