شب آرزوها

نازنین ،از تو چه پنهون آتیش افتاده به جونم/ تا میتونی مثه آتیش بسوزونم ، بسوزونم

شب آرزوها

نازنین ،از تو چه پنهون آتیش افتاده به جونم/ تا میتونی مثه آتیش بسوزونم ، بسوزونم

میمیرم بی تو

این ترانه رو خیلی دوست دارم همیشه گوش دادنش یه حس خوب بهم میده . مخصوصا اون قسمتش : من برات ترانه میگم تا بدونی که باهاتم تو خود دلیل بودنم بی تو شب سحر نمیشه میمیرم بی تو .   

  

 

                               سردی نگاتو بشکن

                                        فاصله سزای ما نیست

            تو بمون واسه همیشه

          این جدایی حق ما نیست

                      بودن تو آرزومه

                حتی واسه ی یه لحظه

                                    می میرم بی تو

                خوندن من یه بهونست

                        یه سرود عاشقانست

                      من برات ترانه میگم

                     تا بدونی که باهاتم

                                             تو خود دلیل بودنم

                                     بی تو شب سحر نمیشه

                                                می میرم بی تو

                                 من عشقت رو به همه دنیا نمیدم

                          حتی یادت رو به کوه و دریا نمیدم

                                       با تو میمونم واسه همیشه

                            اگه دنیا بخواد من و تو تنها بمونیم

                                  واست می میرم جواب دنیا رو میدم

                                      با تو میمونم واسه همیشه

                             خاطرات تورو چه خوب چه بد حک میکنم

                  توی تنهائیام فقط به تو فکر میکنم

                                     با تو میمونم واسه همیشه  

آنچه در      آنچه در من نهفته دریاییست

شعری از حمید مصدق

 من به درماندگی صخره و سنگ    

من به آوارگی ابر ونسیم   

من به سرگشتگی ‌آهوی دشت  
من به تنهایی خود می مانم
من در این شب که بلند است به اندازه حسرت زدگی 
  

گیسوان تو به یادم می اید
من در این شب که بلند است به اندازه حسرت زدگی 
  

شعر چشمان تو را می خوانم   

چشم تو چشمه شوق
چشم تو ژرفترین راز وجود
برگ بید است که با زمزمه جاری باد
تن به وارستن عمر ابدی می سپرد 
  

تو تماشا کن   

که بهار دیگر
پاورچین پاورچین 
  

از دل تاریکی می گذر
و تو در خوابی 
 

 و پرستوها خوابند
و تو می اندیشی
به بهار دیگر
و به یاری دیگر
نه بهاری 
  

و نه یاری دیگر
حیف
 
اما من و تو
دور از هم می پوسیم 
  

غمم از وحشت پوسیدن نیست
غمم از زیستن بی تو دراین لحظه پر دلهره است  

 دیگر از من تا خاک شدن راهی نیست     

 از سر این بام
این صحرا این دریا
پر خواهم زد خواهم مرد
غم تو این غم شیرین را 
  

با خود خواهم برد

حمید مصدق

از تو گذشتم

خیلی وقتا خیلی چیزا هست که مجبوریم با همه تعلق خاطری که  بهش داریم ازش دل بکنیم و فراموشش بکنیم . این خیلی چیزا میتونه یه لباس باشه . یه تفریح ساده باشه . یه حرف باشه و یا یه عقیده . خوب دل کندن از این چیزا هر چقدر هم سخت باشه باز میشه فراموششون کرد اما .... اما اگر اون چیزی که قراره ازش بگذریم یه نفر باشه چی ؟ اگه اون یه نفر عشق توی قلبت باشه چی ؟ گذشتن از عشق خیلی سخته مخصوصا اینکه تو بخاطر منافع عشقت ازش بگذری میدونی چرا وقتی به اینجا رسیدم نگفتم فراموشش کنی . من معتقدم عشق و کسی که عاشقشی رو هیچ وقت نمیشه فراموش کرد شاید بتونی تو صفحه های قلبت یه جا قایمش کنی و مدتها بگذره اما اون همیشه مثل یه خاطره تو اون صفحه حک میشه و تو بعضی وقتا میری سراغ یادش . هیچ وقت نمیتونی فراموشش کنی فقط میتونی به خاطر علاقه ای که بهش داری به خاطر خودش ازش بگذری تا اون خوش باشه . اگه تو این کارو حتی یک بار تو زندگیت انجام دادی باید بهت بگم که خیلی دل بزرگی داری . یه دل بزرگ به اندازه ی تمام دریا ها واقیانوسای دنیا .  

رنگ این شعرو سیاه میگذارم تابدونی چقدر دلم برای از تو گذشتن غمگینه 

« از تو گذشتم »

از تو گذشم هر نفس

تا بتونم ثابت کنم

عاشقتم حتی اگه

دل بکنم از عشق تو

بخوام فراموشت کنم

بگذرم از هر چی که هس

تا بتونم باور کنم

عشق یه جور بازی تلخ

عشق یه جور زهرهو بس

از تو گذشتم هر نفس

تا بتونی دل بکنی

بخوای فراموشم کنی

باشی به یاد دیگری

از تو گذشتم هر نفس

تا بگی بی وفا شدم

تا فِک کنی این من بودم

تو تنهایی به عشق تو

آلوده ی  خطا شدم

از تو گذشتم هر نفس

لیاقت چشمای تو

یه دنیا نورو ستارَس

تو دستای خالیِ من

شب سیاهِ خاطرَس

تیر خلاصو میزنم

از دل من رفتی ، برو

دلم میخواد تو چشم تو

اینو بخونم که میگی

باور ندارم حرفتو

دلم میخواد توی صدات

بشنوم این ترانه رو

بهم بگی بمون نرو

صدام میخواد شعر تو رو

نازنین از تو میگذرم

از تو و از نگاهِ تو

شعرای من بدون تو

نمیگیرن یه رنگ نو

صدای تنهاییِ من

میخواد بمیره واسه تو

بمیره ثابت بکنه

عاشقته حتی اگه

دل بکنه از عشق تو  

آنچه در من نهفته دریاییست